De Lapinporokoira is een echte werkhond…
De Lapinporokoira is van oorsprong hoeder van rendieren. Het volk de Sami/Samen(een van oorsprong nomadisch volk dat het Noord Europese Lapland bewoont) gebruikte deze honden voor het hoeden van rendieren en tevens voor het trekken van de slee, het bewaken van spullen en het warm houden van de kinderen. Dit ras wordt nog steeds gebruikt in Scandinavië voor het hoeden van rendieren, maar is ook zeer geschikt voor speuren en rescue. Het is dan ook een echte werkhond met nogal wat zelfstandigheid.
Je kan vele takken van de hondensport beoefenen met dit ras, mits je de hond gemotiveerd kan houden. Afwisseling en positieve benadering werken het beste bij dit ras. Ook al is het een handig maatje en hebben ze een vriendelijk uiterlijk, men moet dit ras niet onderschatten, ze zijn super slim en kunnen je met hun humor en trucs aardig inpakken. Ook voor dit ras [eigenlijk elk ras] geldt, consequent maar niet met harde hand opvoeden.
Een aandachtpuntje is dat dit ras makkelijk blaft, dit moet men goed begeleiden. Het is goed aan te leren wanneer er wel en niet geblaft mag worden, zodat het niet een overmatige blaffer wordt.
Verwacht geen slaafse hond. Ze zijn bereid om voor je te werken wanneer ze het nut er van inzien en wanneer je een goede band hebt opgebouwd. Dan heb je een maatje voor het leven!
Wil je een hond voor alleen gezelschap, wat ze je zeker geven, dan moet je uitkijken naar een ander ras, want als ze geen taak hebben (lees werk)worden ze niet gelukkig, met alle problemen van dien.
Het is dan ook geen ras voor mensen die fulltime werken, een Lapinporokoira is graag bij/met zijn mensen. Ze kunnen gerust, mits aangeleerd, een paar uurtjes alleen zijn, maar werk je fulltime dan doe je ze echt tekort (maar dit geldt eigenlijk voor alle rassen).
Het is een ras dat nog dicht bij de natuur staat en zich ook zo gedraagt. Het natuurlijke hondengedrag zoals eigen initiatief tonen, meeleven, inzicht hebben en probleemoplossend kunnen handelen (zelfstandig denken) is in dit ras niet vreemd.
Dit houdt ook in dat ze vrij zelfstandig kunnen zijn en dat ze soms kunnen reageren op andere honden. Ze voelen feilloos hun stemming aan. In ruitijd, meestal twee keer per jaar, komt er enorm veel haar van ze af. Verder is het een makkelijk ras in onderhoud, wat vrij oud kan worden.
Vergeleken met andere rashonden is dit ras nog best gezond. Ouderdieren moeten DNA getest worden op PRAprcd – IFT122 en DM en een ECVO oogtest(deze is twee jaar geldig)ondergaan. Een HD test is niet verplicht, maar vind ik wel belangrijk om te testen. Nu na jaren het ras intensief te volgen, blijken er toch wel meerdere ziektes voor te kunnen komen in het ras, waaronder helaas ook epilepsie en hypothyreoidie (te langzaam werkende schildklier). Gelukkig houdt Finland dit goed bij in hun gezondheidsdatabase zodat we wel overwogen combinaties kunnen maken. Daarom ook het belang heel nauw samen te werken met Finland! Het blijven levende wezens, en garanties krijg je nooit, maar we kunnen wel ons best doen om zoveel mogelijk risico uit te sluiten.
De Lapinporokoira….Een mooi ras!
We zien een stijging van interesse in het ras.
Veel mensen vallen op het uiterlijk, nog erg natuurlijk, de gezondheid en een handige maat.
Het is ook een mooi ras voor degene die dit type hond kunnen waarderen naar de behoeftes en gedragingen van nog echte “oerhonden “ honden die nog dicht bij de natuur staan.
Na een paar jaar zelf dit ras te ervaren en ook twee nestjes te hebben gefokt, krijg ik toch signalen te horen dat sommige mensen moeite hebben (problemen) met de opvoeding en omgang van hun “ Lap “ vooral in de eerste levensjaren en ook soms in de omgang met soortgenoten.
Het is een ras dat je moet leren kennen, begrijpen en zeker moet leren lezen voordat je een hond krijgt, waar je een heerlijke band mee hebt, van elkaar geniet maar vooral begrijpt!!
Geen Lapinporokoira is het zelfde, er zit veel diversiteit in karakter en uiterlijk in het ras.
Over het algemeen zijn het gevoelige honden.
Het is zeker geen doorsnee hond, hun gevoelige aard te samen met hun slimheid maken hun niet één van de makkelijkste honden.
In een nest van dit ras zie je al verschil met andere nesten van bijvoorbeeld Retrievers of andere veel voorkomende rassen.
Ze zijn veel sneller met alles, vlotter, sterker en ondernemender, dit volgens de regels van de natuur. Zo snel mogelijk meekomen en aanpassen om te overleven. Je ziet ook dat wanneer je de “gewone” puppytest doet, ze het er heel anders van afbrengen en je een verkeerd beeld krijgt van de pup met zijn/haar karakter.
Daarin zie je al dat ze anders zijn en net als Wolfhonden en/of oertypen reageren.
Zo werken pups en of jonge honden bijvoorbeeld heel erg met hun bek, het zogenaamde bijten, zoals aftasten, spelen, liefkozen, of als ze het ergens niet mee eens zijn. Aan ons de taak om dit goed te begeleiden zodat dit acceptabel blijft. Ze kunnen ook als pup voorzichtiger op dingen en/of situaties reageren, wat niks met angst te maken heeft.
Alles gaat en staat met vertrouwen en veiligheid….
Dit type hond voelt feilloos elke situatie aan, niets ontgaat hen.
Het zijn over het algemeen reactieve honden(alarmerende honden beter gezegd), van oorsprong wordt/werd dit ook verwacht van hun, het is hun taak om de kudde te hoeden maar ook te beschermen. Ze kunnen dan ook reactief naar soortgenoten zijn, zeker bij honden die ze niet kennen.
Het zijn echte regelaars! Ze moeten weten wat wel en wat niet acceptabel is. Door goed op je hond te letten, leer je door zijn /haar gedrag je hond te lezen en wanneer je wel of juist niet moet ingrijpen. Ze houden van duidelijkheid! Ook reageren ze ontzettend goed op je stem!
Men verwacht vaak dat honden elkaar altijd maar leuk moeten vinden en/of met elkaar in contact moeten komen, wat helemaal niet zo is.
Eigen roedel, hun alles!